Lieve volgers!

Het zit d'r op! 6 maanden van reizen, genieten, vrij en buiten zijn is voorbij. We hebben hier de laatste dagen erg bewust naartoe geleefd en alle goede voornemens naar elkaar uitgesproken, in de hoop dat we iig een aantal hiervan kunnen gaan vasthouden, als straks het 'normale' leventje weer begint.

Nadat we zijn aangekomen op klimeiland Railay hebben we uiteraard dagelijks geklommen, heeft het zonnetje vrijwel continu geschenen en leken de baaien met de dag blauwer en paradijselijker te worden. Het klimmen is niet te vergelijken met Europa; ander soort behaking, veelal overhang door het uitslijten van de limestone rotsen en primitieve standplaatsen. Even wennen dus. Het uitzicht vanaf een standplaats is dan wel fantastisch; blauw / groene zee, mooie baaien, veel groen, witte stranden... Als op een mooie ansichtkaart. Sowieso om vanaf het strand, door de mangrove waar de apen over je kop slingeren, bij een klimrots uit te komen, is wel echt bijzonder. Zijn blij dat we na alle prachtige klimgebieden in Europa, ook nog de kans hebben gekregen / genomen om hiernaartoe te gaan.

Na een week hebben we een boot gepakt naar Koh Phi Phi, wat eveneens een paradijsje genoemd mag worden. Echter is het hier een stuk drukker, meer toerisme, meer nachtleven en de populaire 'buckets', waarin je zoveel mogelijk verschillende soorten alcohol mixt en deze met behulp van wat rietjes naar binnen slurpt (je moet je dus voorstellen dat iedereen daar met zo'n emmertje in z'n handen staat. Tja, is dus hip -ofzo). Evenals de Phi Phi dresscode voor backpackers, wat inhoudt een neonkleur broekje met Phi Phi erop gestikt met erop een hemdje met een bier merk als Singha of Chang of als je wat meer eigengereid bent Asahi, Leo of Tiger... T is maar dat je het weet.
Ook op Phi Phi nog wat geklommen en verder vooral uitgerust, aan het strand gehangen, de mooiste zandkastelen gebouwd (ik dan) en lekker gegeten en gedronken. Daarnaast het viewpoint bezocht en foto's gezien van de schade die de tsunami heeft aangericht op het eiland in 2004. Vreselijke beelden, maar prachtig om te zien hoe men -met zoveel positiviteit- het eiland weer heeft opgebouwd.

Na Koh Phi Phi nog even terug geweest naar Railay, waar we nog een paar dagen hebben kunnen klimmen en afscheid hebben genomen van het heerlijke eiland. Daarna met de boot naar Ao Nang. Een stuk minder aantrekkelijk dan de vorige plekken, maar toch weer prima vertoeven. Zijn hier twee nachtjes gebleven, om vanuit daar naar Krabi Airport te vertrekken voor de binnenlandse vlucht naar Bangkok. In Bangkok zijn we toch nog even met de trein de stad in geweest om te zien hoe de situatie nu is. Het oosten van Bangkok is ondergelopen, maar het centrum is nog vrij van water. Wel zie je mensen zich voorbereiden op wat gaat komen; zandzakken worden neergelegd, muurtjes worden gemetseld voor de winkeltjes en kraampjes. Vreselijk hoor, veel mensen zijn volledig afhankelijk van het toerisme en zodra de boel straks onder loopt zullen mensen naast hun huis, dus ook hun inkomen kwijtraken. Overal worden er inzamelingsacties georganiseerd; dekens, kleren, rijst en water voor degenen die dit nodig hebben. Toen we in de avond nog even een hapje zaten te eten op Khao San Road en het hevig begon te plensen, hebben we toch maar gauw een tuktuk gepakt richting treinstation, om tijdig op het vliegveld te zijn voor er dijken doorbreken en we niet meer terug zouden kunnen. Na een lange vlucht met een korte stop op Amman, Jordanië kwamen we aan in Amsterdam. Koud, maar gelukkig met een flauw zonnetje. De slippers en korte broek maar snel omgewisseld voor wat warmers.

En nu zitten we dus weer in de huiskamer van Lot & Daan dit verhaaltje te typen en de laatste foto's uit te zoeken. Een vreemd idee om zondag weer ons eigen huisje te betrekken en vanaf dinsdag weer aan de bak te gaan op het werk. Ik denk dat we zeker wat lastige momenten zullen krijgen, en vaak zullen terugverlangen naar de vrijheid van het reizen. Toch hebben we deze ervaring maar mooi op zak. We zijn blij en trots dat we dit gedaan hebben en kijken met ontzettend veel plezier terug op ons avontuur. We willen jullie graag bedanken voor het lezen, het meeleven, alle fijne reacties en mailtjes. Bijzonder om dit te mogen delen!

Veel liefs,

Patrick & Olga (en Bink).